Zacznę od pyska, gdyż jest on bardzo charakterystyczny. Trójkątny, pokryty czarnymi jak smoła łuskami, zresztą jak całe jego ciało, od grzbietu po sam ogon. Oczy wypełnione są czerwienią, nie da się wyróżnić źrenic, ani białek. Z górnej części czaszki wyrasta około sześciu, ostrych rogów o długości pięćdziesięciu centymetrów. Cały smok osiąga niecałe dziesięć metrów, co wcale nie czyni go bardzo wielkim, choć z pewnością nie jest także mały. Posiada mocarne łapy, które są w stanie zmiażdżyć kilkoro ludzi na raz, a ostre jak brzytwa szpony tną praktycznie każdą tkankę. Oprócz tego, jego skrzydła z lekka różnią się od typowych skrzydeł smoka. Nie posiadają bowiem błony. Wyglądają jak z kamienia, choć w prawdzie są pokryte po prostu ciemnością. Podobnie jak jego mała bródka, którą, o losie, posiada.

Skiadrum bywa bardzo zamkniętym w sobie smokiem. To nie prawda, że nie potrafi wyrażać swojego zdania, lecz robi to bardzo rzadko i jedynie w gronie zaufanych gadów. Jeżeli chodzi o walkę, to w niej sprawdza się nad wyraz dobrze. Odnajduje się praktycznie w każdej roli, nawet jako dowódca. Większość ze smoków postrzega go jako autorytet, szczególnie po tym, gdy zmienił własne nastawienie wobec ludzi. Niegdyś był w miarę opanowany, lecz teraz bywa narwany i nie zawsze litościwy. Być może dlatego też większość czasu przebywa na smoczej wyspie i prawdopodobnie stąd inne smoki mawiają, że jest zamknięty. Prawda jest taka, że wziął aktywny udział w głosowaniu za tym, czy smoki powinny ponownie odzyskać władzę nad ludźmi i całym światem. Nie muszę chyba dodawać, że wstawił się po stronie zła, która oczywiście obrady wygrała.

Fala ciemności: Jedno z najprostszych zaklęć, bardzo często spotykanych u różnych rodzajów smoku. Umiejętność zaczerpnięta z magii ciemności, polegająca na wytworzeniu bardzo dużego skupiska energii, które pod wpływem smoczych właściwości zamienia się w falę o długości około trzydziestu metrów. Siła, szybkość oraz wytrzymałość tworu bierze się głównie od statystyk gada. Nie oszukując się, powszechnie wiadomo, że tak ogromna ilość czystego zła potrafi wyrządzić nieodwracalne szkody. Koszt tego zaklęcia wynosi 70.000 energii.

Skażenie: Unosząc pysk do góry, cienisty smok roznosi trujące opary wokoło zgromadzonych przeszkód, bądź magów. Parzące wyziewy reagują z tkankami zarówno żyjącymi, jak i martwymi, powodując ich powolny, lecz jakże skuteczny rozkład. Gęsty dym, przypominający także poranną, lecz fioletową mgłę, roznosi się bardzo szybko, redukując statystyki czarodziejów do trzydziestu procent, w zależności od tego, jak wolno będą działać, by uniknąć ataku. Skażenie z reguły pochłania jedynie szybkość, choć może się zdarzyć wyjątek, że przeciwnikowi zostanie odebrana także siła, bądź reakcje. Koszt tego zaklęcia wynosi 120.000 energii i może się unosić przed 7 tur. Każda kolejna kosztuje 25.000 energii.

Szarża: Właściwie nie można zaliczyć tego pod zaklęcie, ani magię. Najzwyczajniej w świecie smok chwyta się ziemi tylnymi łapami, by odbić do przodu z całą szybkością. Podczas ruchu może zmienić nieznacznie tor, a także rozłożyć skrzydła, by jego cielsko napotkało jak najwięcej przeszkód.

Smocza furia: Każdy smok posiada jedno wspólne zaklęcie, jest to furia, którą osiąga się poprzez utracenie większości zdrowia. Liczne rany, zadrapania oraz zdarte łuski czy złamane rogi prowadzą do rozzłoszczonego stanu. Moment w którym smok staję się nadzwyczaj groźny prowadzi do zwiększenia jego siły, szybkości, wytrzymałości, oraz reakcji. Właśnie dlatego mówi się, że nie warto zadzierać z tymi nadzwyczaj potężnymi stworzeniami. Koszt tejże umiejętności jest dokładnie zerowy.